www.gargangruelandia.fora.pl

Gargangruel

13.02.2013 20:42 Odsłon: 2703 25 komentarzy

Czego się Jaś nie nauczy za młodu, tego Jan NIGDY już się nie nauczy czyli z etologią na ty.

Jak donosi Hoimar von Ditfurth:
„Pewne słynne w kołach fachowców doświadczenie, które potem przeprowadzano w niezliczonych odmianach, przebiegało następująco: nowo narodzonego kotka oddziela się od rodzeństwa i trzyma w ciemności, z wyjątkiem 30 do 40 minut dziennie, które każe mu się spędzać w metalowym walcu o ścianach wewnętrznych wytapetowanych pionowo przebiegającymi czarnymi pasami. Ten pasiasty wzór jest jedyną rzeczą, jaką kot widuje w fazie decydującej dla dojrzewania jego ośrodków wzrokowych.
To samo robi się z drugim kotem tego samego miotu, jednakże z tą różnicą, że walec, w którym wolno mu spędzać jedyne jasne przerwy w kilkutygodniowym bytowaniu w ciemnościach, ozdobiony jest pasami przebiegającymi poziomo. Trwa to wiele tygodni, dzień po dniu, aż wreszcie oba koty zostają przeniesione do grona swego rodzeństwa wzrastającego w warunkach normalnych. Za każdym razem, gdy uczeni obserwowali zachowanie obojga kociąt po zakończeniu eksperymentu, stwierdzali, że dokonany uprzednio zabieg, pozornie tak niewinny, miał radykalne skutki.
Na pierwszy rzut oka co prawda nie zauważało się nic szczególnego. Zwierzęta doświadczalne bawiły się i jadły tak samo jak ich rodzeństwo i wszystkie inne małe kotki. Jednakże dokładniejsze obserwacje ujawniły niebawem stan wręcz alarmujący: kot numer 1 okazał się niezdolny do postrzegania innych konturów jak tylko pionowe, kot numer 2 – innych niż poziome. Gdy na przykład podawało się zwierzętom patyczek do zabawy, zachowanie ich zależało od tego, w jaki sposób obiekt był im prezentowany. Gdy eksperymentator trzymał patyk poziomo, kot numer 2 usiłował go schwytać łapkami, podczas gdy stojący obok kot numer 1 zdawał się w ogóle nie widzieć tego przedmiotu. Wystarczało przechylić patyk o 90 stopni do pionu, aby kot numer 2 rozglądał się zdumiony, jak gdyby patyk dla niego nagle zniknął, a kot numer 1 zaraz zaczynał się nim bawić. Zaburzenia objawiały się także przy zachowaniu spontanicznym. Kot numer 1 miał więc wyraźne trudności we wchodzeniu po schodach, w których przecież właśnie stopień za stopniem zarysowują się poziome kontury. Natomiast kot numer 2 okazał się nieomal całkowicie niezdolny do wdrapania się na pionowy pień drzewa.
Najbardziej jednak zaalarmował uczonych fakt, że żaden kot, na którym przeprowadzano te czy też podobne doświadczenia, nigdy nie wyleczył się z owych zaburzeń. Przez samo tylko manipulowanie jego środowiskiem w czasie decydującej fazy rozwojowej mózg jego został nieodwracalnie nacechowany, ostatecznie i na całe życie.”

Jak donosi PAP:
„ We Francji trzylatki rozpoczną edukację szkolną od września tego roku. Minister oświaty Vincent Peillon uważa, że kształcenie dzieci poniżej 5. roku życia ułatwi im start w szkole, a potem w dorosłym życiu.
Minister Peillon opublikował na swojej stronie internetowej zarządzenie, że od września tego roku 3-letnie dzieci będą mogły rozpocząć naukę w szkole. Zdaniem Peillona początek kształcenia w wieku trzech lat jest skutecznym sposobem na poprawę poziomu francuskiej edukacji, a przede wszystkim na wyrównanie szans dzieci ze środowisk zagrożonych ubóstwem.
Z danych ministerstwa oświaty wynika, że 25 procent dzieci z takich rodzin ponosi porażkę w szkole i albo porzuca naukę, albo wielokrotnie powtarza klasę.
Szkoły dla trzylatków mają powstać głównie na wsiach i w wielkomiejskich osiedlach dla imigrantów.”

Czyżby szukano przepisu na lemingi?