www.gargangruelandia.fora.pl

Gargangruel

12.09.2014 22:44 Odsłon: 838 37 Komentuj

Ponad rok temu napisałem notkę pod tytułem „Koncepcja edukacji”, która była oparta na wstępie do dyskusji o edukacji, która to dyskusja miała miejsce we wrześniu 2008 roku w Hydeparku dziennika.pl.
[link widoczny dla zalogowanych]

Z tą notką było ciekawie o tyle, że miała ponad 1700 odsłon i żadnego komentarza. Pomyślałem sobie wtedy, że może była za trudna.
Ostatnio Igor Janke napisał, że Polska potrzebuje czołgów i szkoły, oczywiście w ogromnym skrócie.
[link widoczny dla zalogowanych]
Potem Ufka skomentowała ten wpis, a ja trochę się udzielałem w komentowaniu Jej wpisu.
[link widoczny dla zalogowanych]
Jednak z obserwacji komentarzy do notek, zarówno Jankego, jak i Ufki, doszedłem do wniosku, że używając tego samego słowa „edukacja”, mamy na myśli zupełnie co innego.
To, oczywiście, konsekwencja lewackiego mieszania i fałszowania pojęć, któremu „stuknęło” już ponad 200 lat. Sądzę, że rzeczą ważną jest uporządkowanie terminologii dotyczącej tej dziedziny, która jest – z kolei – kluczowa dla funkcjonowania ludzkiej społeczności.

Zacznę tak.
Edukacja jest starsza niż ludzkość. Każdy kto widział jak kotka przynosi kociętom zmemłaną, ale żywą mysz albo jak suka taszczy szczeniakom podduszoną kurę, rozumie, co mam na myśli. Konrad Lorenz, który wodził gąsięta i „uczył” je dziobania i chowania się pod krzaki na widok jastrzębia, też to rozumiał. Ssaki, a także ptaki, uczą swoje młode przetrwania w świecie. To przetrwanie jest konieczne, aby w odpowiednim momencie przedłużyć gatunek.
Ssak Homo sapiens niczym się NA POCZĄTKU nie różnił od innych ssaków. Co więcej, nakaz nauczenia przetrwania, aby się rozmnożyć, obowiązuje także dzisiaj i będzie obowiązywał do końca istnienia naszego gatunku.
Wszyscy chyba rozumieją, że przetrwanie w dżungli amazońskiej wymaga innej wiedzy i umiejętności niż przetrwanie na Grenlandii, na Saharze, czy w dżungli nowojorskiej. W każdym razie młode Homo sapiens było SZKOLONE do przetrwania w otaczającym je świecie. To szkolenie było często po prostu tresurą. Po zakończeniu szkolenia młody osobnik mógł samodzielnie zdobywać pożywienie i chronić się przed niebezpieczeństwami, czyli był gotów do dorosłego życia. Można powiedzieć, że znał wystarczająco świat.
Jednak istnieli ludzie, którzy nie tylko znali świat, ale go zaczynali ROZUMIEĆ. Ci „rozumiejący” szukali uczniów, którym mogli przekazać swoje rozumienie świata. Okazało się, już na początku, że nie każdy się nadawał do przyjęcia takiej wiedzy. I ten stan trwa do dziś.
Należy odróżniać pojęcie „kształcenie” od pojęcia „szkolenie”, choć zdecydowana większość oba te terminy zastępuje jednym – „edukacja”. Rodzi to mnóstwo nieporozumień i jest wykorzystywane bezwzględnie przez lewą stronę, która sama te pojęcia pogmatwała we własnym interesie.
Jak najprościej odróżnić kształcenie od szkolenia i odwrotnie?
Szkolenie to nauka posługiwania się procedurami wymyślonymi przez „kogoś”. Można znać coraz więcej i więcej procedur i być BARDZO kompetentnym. Stan ten trwa do czasu, kiedy procedura przestaje działać, bo coś się zmieniło. Wtedy wyszkolony człowiek zaczyna uruchamiać wszystkie procedury jakie zna, a kiedy – mimo to – nadal nie działa, stwierdza, że nie działa, bo ludzie za mało i nie dość gorliwie pracują.
Kształcenie, to nauka procedur pozwalających ROZUMIEĆ świat. Nie jest ich wcale dużo i nie są wcale skomplikowane. To, między innymi, umiejętność selekcji informacji, umiejętność wyciągania nieoczywistych wniosków, umiejętność modyfikacji istniejących procedur i tworzenia nowych.
Człowiek wykształcony poradzi sobie w każdych okolicznościach.
Wykształcenie zdobywa się poczynając od dziecka, aż do końca szkoły średniej. Kto się do 18-19 roku życia nie wykształci, na 99% nie wykształci się już nigdy, bo studia wyższe to już tylko SZKOLENIE, choć na najwyższym poziomie.

I teraz najważniejsze.
Nie każdy ma potencjał umysłowy pozwalający na PEŁNE rozumienie świata. To „nie każdy”, to eufemizm. Niewielu ma taki potencjał. Z badań (kiedy jeszcze można to było badać) wynika, że mniej niż 10%. Rozumienie świata w stopniu wystarczającym, to 25%, góra 30%.
I dzieci z takim potencjałem rodzą się nie tylko bogatym i ważnym. Rodzą się też biednym, a nawet głupim. Te dzieci to NAJWIĘKSZE bogactwo każdego narodu. Jednak, aby je wyłuskać spośród tych słabszych, trzeba podnosić poprzeczkę wymagań. Wtedy te diamenty zaczynają błyszczeć. Na tle.
Mam nadzieję, że każdy już zrozumiał po co obniża się wciąż wymagania. Ano po to, aby mniej zdolne dzieci dobrze się czuły i miały o sobie dobre mniemanie.
Z marnej podstawówki, poprzez marne gimnazjum i marną szkołę średnią DZIEKI PIENIĄDZOM NA KOREPETYCJE jakoś się dostają na te „wyższe” prywatne uczelnie.
A my bezpowrotnie tracimy diamenty, bo talent nie ćwiczony, nie poddawany dużym obciążeniom, nigdy nie osiągnie pełni swych możliwości.
Często potem ktoś się dziwi w Anglii, że taki inteligentny i bystry ten kelner i nawet robi go kierownikiem sali.
A mógłby być profesorem fizyki…